Black Label (Been There Live) Acoustic Blues Brasserie DEKOL Puurs (08-01-2020) reporter & photo credits: Marcel info club: DEKOL info artiest: Black Label © Rootsville 2020

Alvorens van start te gaan, wil ik toch even de tijd tijd nemen om de lezers van Rootsville een schitterend, gezond en bluesy 2020 te wensen. Dat al jullie wensen mogen uitkomen.

Voor mij was het alweer een hele tijd geleden dat ik een concertje kon meepikken, de muzikale kriebels waren dus meer dan aanwezig en toen ik las dat Black Label zijn ding kwam doen in Puurs, moest ik niet twijfelen om even de Schelde over te steken , naar een nieuw te ontdekken lokatie, DEKOL. "BEEN THERE LIVE" is een samenwerking tussen CC Binder en brasserie DEKOL. Elke eerste woensdag van de maand worden daar  live-optredens verzorgd op het podium van DEKOL. Goed om weten dus. Remko Van Damme - gitarist, zanger songwriter - die in het verleden samenwerkte met: Jokke Schreurs, Koen de Cauter, Kobe Proesmans, Dag Taeldeman en Steven van Gool - speelt al heel zijn leven de Mississippi Delta Blues op zijn kamer. Pas vier jaar geleden achtte hij de tijd rijp om zijn kunde in deze muziekstijl te delen op een podium. Dit doet hij onder de naam "Black Label".

"Black Label" brengt DELTA BLUES in zijn puurste vorm. Remko zocht zijn inspiratie in de country blues uit de eerste helft van de vorige eeuw. Als geen ander grijpt hij zo rechtstreeks terug naar deze bij uitstek zwarte muziek. Niet alleen zijn de eigen songs van Remko doordrenkt van de blues ook vertolkt hij op imposante wijze het werk van Robert Johnson, Charley Patton, Son House e.a.
Black Label - one man band – weet zo op eigentijdse manier deze muzikale traditie te conserveren en springlevend te houden met veel uptempo blues, duizelingwekkend slide gitaar en aanstekelijke mondharmonica en zang.

Het zaakje zat volledig vol..... met eters. Ik vroeg mij dus af wie er langs was gekomen voor de muziek. Al, bij al viel het nog mee, want last minute stoof nog een delegatie van Duvelblues de zaak binnen. Omgeven door de geuren van vis en gebakken steak zette Black Label in met ‘Walking Blues’ gevolgd door ‘Stop Breaking Down Blues’ en ‘Stones In My Passway’, zoals verwacht drie grote klassiekers van Robert Johnson. Elk nummer wordt voorafgegaan door wat uitleg over Delta blues, Robert Johnson en de song zelf. Deskundig en met hier en daar een vleugje humor. Lekker meegenomen voor de aanwezigen die complete leken zijn wat dit genre betreft

Van Robert Johnson, ging het naar Charly Patton, nog zo’n held uit de Delta met de ‘Pony Blues’ en werd de resonatoir vervangen door de klassieke gitaar en met ‘Sweet Home Chicago’ kon iedereen wat meezingen want voor de meesten wel de meest bekende song van de avond. Dat Remko niet enkel klassiekers speelt ondervonden wij met ‘Long Long Gone’ en ‘Stones In My Shoe’. Twee eigen nummers die volledig in de stijl liggen van de erfenis van Johnson en co. Terug naar Robert, want met ‘Phonograph Blues’ en ‘Travelling Riverside Blues’, in de catergorie “vettige bluessongs”, waren we al aan het einde gekomen van het eerste deel.

Remko is een zeer goede gitarist en weet zijn metal body en slide goed te gebruiken. Tussendoor wat blazen op de Mississippi saxofoon en we waanden ons in één of andere Juke Joint midden in de Delta. Enig minpunt was het geroezemoes van de etende medemens. Jammer, maar helaas!

Na een wel zeer korte pauze, trokken we terug naar Mississippi  met ‘Steady Rollin’ Man’ en we schakelden over naar twee andere Johnsons, met name Lonnie voor ‘Drunken Hearted Man’ en Tommy voor ‘Big Road Blues’. Geweldig moment toen Remko de gitaren terzijde liet liggen, in de handen begon te klappen en een geweldige acapella versie ten beste gaf van Son House’s ‘John The Revelator’, een knaller mijn gedacht. Met ‘Death Letter Blues’ bleven we nog even bij Son House hangen. Stilaan trokken we einde optreden, met niets anders dan Robert Johnson klassiekers zoals ‘Crossroad Blues’, ‘Hellhound On My Trail’, om af te sluiten met ‘Ramblin On My Mind’. Knap werk.

Voor de liefhebbers van Delta Blues, zoals ikzelf, was dit genieten geblazen. Voor een avond was Dekol omgetoverd tot een "Juke Joint" aan de Schelde en waarden de geesten van de oude meesters even rond.

Morgen andere koek want dan zit ik in de MOD voor The Muddy Waters Tribute Band. CU boys and girls.

Marcel